कशासाठी? देशासाठी... दोन-हजारी नोटांसाठी...

By -
कशासाठी? देशासाठी.. 
दोन-हजारी नोटांसाठी..

चला शोधू ब्लॅकमनी
मल्ल्याची, पण, धुवू धुणी
पंप्र बोले टीव्हीवरी
भक्त ओरडे 'फेबु'वरी
कोऱ्या नोटा हाती धर
कार्डाचाही use कर
कॅश येणे बंद झाली
एटीएमची काशी, साली!! 
थडथड ठ्यांवठ्यांव
सीमेवर उभं ऱ्हावं
सेनेमध्ये नाहीत त्यांनी, 
रांगेत करा झक-मारी 
 कळ काढा थोड्यासाठी
कशासाठी? देशासाठी...

भरडावे दीन-जन
अदानीची होवो चैन
एटीएम हे भरात
लोकांची निघे वरात
कमळाचे दल डोले
चिखलाने भरे तळे
मोदी जाती जपानात
'रेड्डी' नाचे लगनात
काळेपैशेवाला भाऊ
त्याच्या सवे दारू पिऊ
जनता अनोशापोटी 
कशासाठी? देशासाठी..


-हेमंत राजोपाध्ये

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

पिशी डाकिनी संस्कृतमग्ना (कविश्रेष्ठ विंदा करंदीकरांच्या पिशी मावशीच्या काही कवितांचा संस्कृत भावानुवाद)

By -
Image
मांडणीसाठी विशेष आभार: संहिता-अदिती जोशी स्वीय प्रस्तावना कितेक दशकांच्या झोपेतुन, बहुदशकानां गभीर शयना- पिशी मावशी जागी झाली, दुत्थिता हि डाकिनी पिशी सा। जागी होऊन हर्षोन्मीलित मृतयोन्यामप्यमृततत्त्वा- रसिक-हृदातून पिंगा घाली।।१।। दमृतवाण्या पुनर्मिलति सा।। . अफाट प्रतिभेच्या अर'विन्दा'- शोभनार’विन्दा’कार-चितौ -तुनी प्रकटली 'कृत्ये'मधुनी, ‘कृत्या’यामाविर्भूतेयम्। आज पुन्हा संजीवन लाभुन पुन: प्रकटिता मत्त: खलु डोकावित ही अधून-मधुनी ।।२।। सिसृक्षा-संजीविनिकलितेयम्।। . मात्र टिकोनी आहे बर का परन्तु रसिका जानन्तु च यत्- तिचा तोच तो खट्याळ नखरा! अद्याप्येव तथैवात्यक्ता:। प्राकृतातुनी संस्कृत होऊन बाल्यास्पद-लीलास्तस्यास्ता: पुन्हा तोच आनंद दे खरा।।३।। संस्कृतायिता: प्राकृतमत्ता:।। पिशीमावशीच्या पोथ्या पिशी डाकिन्या: पांडूलिप्यध्ययनम् मध्याह्नीच्या नंतर रात्री सायंकाले रात्रावथवा- मावळल्यावर चंद्र कधीही, पीयूषांशौ क्वचिदस्तमिते पिशी मावशी चष्मा घालून उपलोचनधृक्पिशी डाकिनी जुन्यापुराण्या पोथ्या पाही पाण्डूलिप्यध्ययने रमते। . रोज वाचते...
Read more

पूर्वमेघ

By -
"आषाढस्य प्रथमदिवस:|" अर्थात कालिदास दिन! आजच्या ह्या विशेष दिनी ब्लॉगद्वारे लिखाण करण्याचा प्रयत्न सुरु करत आहे! केवल भाषा-साहित्य-इतिहास-धर्म-संस्कृती-समाजशास्त्र अशा माझ्या नेहमीच्या व आवडीच्या विषयांत न अडकता मनातील विचार, अनुभव, टक्के-टोणपे, तथाकथित सभ्य शिष्टाचारी सोवळ्या मनांना क्वचित आवडणार नाही असे आमची अंगभूत टगेगिरी दाखवणारे लिखाणही ह्या ब्लॉगाद्वारे आपल्यासमोर येईल!  या वेळचा हा भारताबाहेर पहिलाच कालिदास दिन! भारतात असताना कधी फर्ग्युसन महाविद्यालयात तर कधी खोपोलीला घरी कोकण मराठी साहित्य परिषदेच्या कालिदास दिनासाठीच्या सभेत काही नं काही वाचन होत असे..! कधी जाहीर तर कधी स्वतःपुरते! आज तो नेम न मोडता इथे हां वार्षिक परिपाठ-प्रपंच! श्रीज्ञानेश्वर माऊली म्हणतात तसे  "तेथ अभिप्रावोचि अभिप्रायाते विये| भावाचा फुलौरा होत जाये| मतीवरी||"  ह्यानुसार लिहीत राहेन..चालत राहेन... आपल्या अभिप्रायातून, मार्गदर्शनातून अधिकाधिक ज्ञान, आनंद  गवसेल ही खात्री आणि ...
Read more

डॉ. शेषराव मोरे ह्यांच्या ‘संस्कृत भाषेचे ऐक्यासाठी योगदान’ ह्या लेखाचा प्रतिवाद

By -
प्रा. शेषराव मोरे ह्यांच्या ११मे २०१६रोजीच्या लोकसत्तेत प्रकाशित झालेल्या ‘ संस्कृत भाषेचे ऐक्यासाठी योगदान ’ ह्या लेखाचा मी केलेला प्रतिवाद  १५ मे२०१६च्या लोकसत्तेच्या अंकात प्रकाशित झाला तो ब्लॉगवर प्रकाशित करीत आहे!  मराठी चर्चाविश्वातील ज्येष्ठ अभ्यासक व बहुचर्चित लेखक प्रा. शेषराव मोरें ह्यांचा ११मे रोजीचा संस्कृतिसंवाद ह्या सदरातील ‘संस्कृत भाषेचे ऐक्यासाठी योगदान’ ह्याविषयावरील लेख वाचल्यावर त्या लेखातील मांडणीविषयी काही शंका निर्माण झाल्या व त्याअनुषंगाने प्रस्तुत लेखप्रपंच करावा वाटला. डॉ. शेषराव मोरें ह्यांच्या ‘लोकसत्ते’सारख्या अग्रगण्य दैनिकातील संबंधित सदराविषयी खरेतर मराठी अभ्यासविश्वात सांगोपांग चर्चा होईल अशी अपेक्षा होती, मात्र तसे झाल्याचे दिसत नाही. संबंधित लेखाचे ‘संस्कृत भाषेचे ऐक्यासाठी योगदान’ हे शीर्षक पाहाता शीर्षकाविषयी व लेखामागील हेतूविषयी काहीशी संदिग्धता किंवा अस्पष्टता जाणवते तीकडे आधी पाहू. एकूण लेखाचा सूर भारतीय गणराज्याला एक कोणतीतरी राष्ट्रभाषा असावी आणि ती संस्कृतच असावी असे मांडणे हा असावा असे (डॉ. मोरे तसे विधान उघड करत नसले तरी)...
Read more